10 dingen die niemand je over de Salkantay trek vertelt

Inmiddels ben ik alweer thuis van mijn reis door Zuid-Amerika en wát een avontuur was dat. Een van de highlights (moeilijk kiezen!) vond ik toch wel de Salkantay trek, een 4 of 5-daagse hike naar de Machu Picchu.

Toen ik vertrok vanuit Nederland, had ik wel een vaag idee dat ik dit wilde doen, maar had ik geen idee hoe. Ik dacht überhaupt dat dit >3 maanden van tevoren moest (waarover meer in mijn volgende blog over de Machu Picchu specifiek). Wat was het dan ook een cadeautje om dit alsnog te kunnen doen. Niet zonder slag of stoot, waarover later meer, maar het was zó mooi.

Ik had met een tour agency geboekt (dat is alvast een spoiler haha, later in deze blog meer) die veel van mijn vragen al beantwoordde. Ik kreeg zelfs een voorbereidingsbrochure van 12 pagina’s. Toch zijn er een aantal dingen die ik heb ontdekt, ondervonden of bedacht, waarvan ik dacht: dat zijn toch wel leuke of handige dingen om te weten over de Salkantay trek in Peru. Die zet ik in deze blog voor je op een rijtje. Doe er je voordeel mee!

#1 Neem de tijd om te acclimatiseren, ook al ben je fit

Het eerste puntje is wat langer, maar wel de allerbelangrijkste. Acclimatiseren is wel iets wat je wordt verteld, maar waarvan je denkt: dat zal wel goed komen met mij. Dat dacht ik ook. Immers: ik ben jong, fit, beweeg veel, sportief, gezond, etc. Maar neem het acclimatiseren serieus. Don’t be like me.

Hoe het bij mij ging: ik had een heel druk weekend gehad met weinig slaap een veel activiteiten. Vervolgens pakte ik de nachtbus naar Arequipa en spendeerde ik daar een full tourist day: 2 musea, kerk, free walking tour, uitgebreid lunchen en dineren, veel wandelen. Uitgeput maar voldaan stapte ik die avond weer een nachtbus in en kwam ik 9 uur later in Cuzco aan.

In de bus voelde ik me al vreemd. Een soort drukkend gevoel; geen migraine, maar alsof je neus dicht zit en je daar hoofdpijn van krijgt. Van snel bewegen werd ik misselijk. Eenmaal uit de bus, was ik snel buiten adem en kon wandelen alleen maar heel langzaam. Had ik natuurlijk totaal niet voorzien, want ik had een ramvolle dag vol meetings, werk af te ronden (ik ging immers 5 dagen offline, waarvan 3 gewone werkdagen) en fysieke afspraken. Bij hoogteziekte is het juist belangrijk om veel te rusten (i.e. slapen) en je niet te veel mentaal/fysiek in te spannen. Oftewel, het tegenovergestelde van wat ik deed.

Ook had ik niet door dat ik om 1.30uur (’s nachts) opgehaald zou worden, terwijl ik net een wasje erin had gegooid waar ik op moest wachten. Toen ik met 3 uur slaap en een belabberd lichaam wakker werd, had ik er totaal geen zin in. Tot overmaat van ramp was de autorit 3 uur lang en ben ik wagenziek, en zou ik ongesteld worden. Nu zou dat allemaal best te doen zijn geweest, áls ik niet hoogteziek was.

Aangekomen in het kamp ging het op zich wel. Ik at wat, dronk veel water en had in de auto wat geslapen (lang leve zelf-reiki). Maar later op de dag voelde ik me echt heel erg slecht. Het kwam vooral door het snelle hoogteverschil; waar Cuzco op 3.350 meter lag en Soraypampa (waar vandaan ik startte) op 3.550 meter, klommen we nog voor lunchtijd naar 4.200 meter. Bijna 800 meter verschil dus, in een paar uurtjes, in de regen. Ik voelde me duizelig, misselijk, traag, emotioneel en ronduit kut.

Gelukkig ging het vanaf daar bergopwaarts. Ik kreeg medicatie van mijn lieve trekking-genootjes (zie puntje hierna), het stopte met regenen, we gingen lekker lunchen en er liepen wat paarden voorbij. Maar leer dus van mijn ervaring. Neem echt die 2 dagen in Cuzco. Cuzco is een ontzettend leuk dorpje, dus je gaat je er zeker niet vervelen.

#2 Er zijn onwijs veel manieren om hoogteziekte tegen te gaan

Voordat ik de trekking ging doen, kende ik eigenlijk alleen gewone medicatie tegen hoogteziekte. Maar er zijn dus veel verschillende manieren om hoogteziekte tegen te gaan. Ik zet ze hier even op een rijtje van licht naar sterk:

• Veel water drinken. Het werd bij mij echt veel erger als ik even vergat te drinken. Gewoon water is prima, een theetje kan ook
• Coca bladeren in thee/je wang. Ja, dit zijn bladeren van de cocaine plant. Je wang kan daarom ook numb aanvoelen als je een pakketje maakt van de bladeren met stevia, maar dit is verder niet gevaarlijk. Let er alleen op dat je niet op je tong bijt. Een andere manier is om er thee van te trekken. Dat was mijn favoriet. Vaak maakte ik dat aan het begin van de dag en dronk ik gedurende de dag elke keer uit mijn thermofles
• Flower alcohol ruiken of drinken. Er was elke keer een ander ‘smaakje’ dus ik heb even geen merk oid onthouden, maar dit vond ik zelf een hele fijne manier. Je giet een beetje over je handen, brengt je handen over je neus en mond als een soort kapje en ademt dan diep in en uit. Ruikt sterk maar heel lekker en je hoofdpijn wordt er direct minder van. Ik weet niet of het hetzelfde spul is, maar op het allerhoogste punt in de berg hadden we een shotje en ook dat hielp
• AltiVida. Een natuurlijk middel tegen hoogteziekte uit Peru. Het hielp bij mij wel een beetje, maar als je je écht beroerd voelt is het niet sterk genoeg. Ik vond het wel heel lekker, met o.a. gember, coca, fruit en andere planten
• Paracetamol. Hielp bij mij iig tegen de hoofdpijn
• Acetazolamide (Diamox). In Nederland kun je dit ook al kopen. Ik heb in Ecuador uiteindelijk nieuwe gescoord die iets anders heten, maar hetzelfde doen. Lees even goed de omschrijving met hoe dit dan werkt met het timen enzo
• Goed acclimatiseren 😉 haha zie puntje 1

#3 De 4 daagse hike verschilt per keer qua invulling

Ik vond de planning eerst moeilijk te begrijpen en online stond het ook nogal door de war. Ik had immers een strak schema voor mijn trip en had daarom geen tijd om de 5 dagen te doen. Er was mij ook verteld dat de 4 dagen hetzelfde is als de 5 dagen, maar dat je alles gewoon een stuk sneller deed.

Dit is hoe het zit: er zijn 2 opties voor de 4-daagse hike. In mijn geval werd de eerste dag er gewoon af gehaald. De rest van de groep was dus al aangekomen in het basecamp. Hun eerste dag bestond uit een bezoekje aan een dorp en een round trip hike vlakbij de basecamp. Hun tweede dag was dus mijn eerste dag.

Op mijn derde dag splitste de groep echter, want de Fransen van de groep hadden blijkbaar ook maar 4 dagen. Zij sloegen een deel van de hikes over door met de bus te gaan. Zij bezochten de Machu Picchu een dag eerder. De rest van de groep (behalve ik dus) had wel de volle 5 dagen.

Daarop aansluitend: veel wordt per plek ook nog afgestemd. Op mijn tweede avond hadden we een lange groepsvergadering over hoe we ons vervolg zouden aanpakken. We moesten namelijk op tijd bij het Machu Picchu startpunt zijn, maar moesten ook rekening houden met moeilijke en gevaarlijke paden door de regen. Ik denk dat het het beste is om je enerzijds zo goed mogelijk te laten informeren bij het boeken van je trip, maar anderzijds los te laten dat dingen in steen gegrift staan. En dat geeft het ook wel een avontuurlijk tintje.

#4 Vegan eten is mogelijk maar je moet er zelf echt bovenop zitten

Ik schreef al eerder een blog over hoe Peru is als vegan en welke vegan hotspots er in Cuzco zijn. Vegan zijn in Peru is ook zeker wel te doen, maar het vereist wel wat extra aandacht. Voorál bij een trip als deze. Je kunt immers niet even naar een ander tentje gaan, want die zijn er simpelweg niet. Ook is taal iets meer een barrière; onze gids sprak heel goed Engels, maar de kok en paardenmeneer bijvoorbeeld niet. Van tevoren had ik daarom nog even een lijstje gestuurd van wat ik wel en niet mag eten en wat ideetjes voor gerechten. Dubbelcheck dit nogmaals met je gids, zodat je zeker weet dat je niet verhongert. Je hebt die energie namelijk echt nodig om de tour te volbrengen.

Uiteindelijk kwam het bij mij overigens helemaal goed en heb ik echt héérlijk gegeten. Eén keer kregen we een sandwich en hadden ze het wel zonder vlees gedaan, maar alsnog met kaas en mayonaise. They tried, maar toen was ik toch blij dat ik wat reepjes mee had genomen.

#5 De groepen bestaan uit boekers van verschillende agencies

Ik wist niet zo goed wat ik me voor moest stellen van de groepen. Zouden het allemaal mensen zijn die ik in Lima had ontmoet? Allemaal mensen die via dezelfde agency komen? Uiteindelijk bleken we van zo’n 4 verschillende agencies te komen (met een groep van 12) en hadden we allemaal op een ander moment geboekt. Blijkbaar doen ze dit vaker met tours in Latijns-Amerika, want in Ecuador had ik hetzelfde met een dagtrip.

Intermezzo: waarom zou je met een (betrouwbare!) agency boeken?

Hierboven heb ik al een paar keer genoemd dat ik met een agency heb geboekt. Je kunt het ook zelf doen. Ik heb mensen ontmoet die dat hebben gedaan. Dat voegde best wat toe aan de avontuurlijkheid en ze hebben een geweldige tijd gehad. Maar toen ik later vertelde wat ik had betaald en wat ik er allemaal bij kreeg, hadden ze toch spijt dat ze het niet ook via een agency hadden gedaan.

Het scheelde namelijk ongeveer €100. Bij mij was alles geregeld:

• Een gids die me van tevoren van alles vertelde en goed voorbereidde. Het ging verder dan alleen een online packing list, maar hij dacht echt goed mee over mijn hoogteziekte en vegan dieet. Ook tijdens de tour was het superfijn om iemand te hebben die de route kent, die weet welk pad het beste is om te bewandelen is, die je iets kan vertellen over de natuur en de historie, etc.
• Alle accommodatie geregeld. Ik verbaasde me over de luxe van de accommodatie. Ik had een eigen huisje met 2 bedden, een dome die ik met 1 kamergenootje deelde en een eigen hotelkamer met grote badkamer etc.
• Mega lekker eten. Props naar Santiago. Ik ben best een picky en grote eter, maar er was elke keer echt meer dan genoeg. We kregen ook lekkere snacks af en toe en elke avond tea time
• Je bagage wordt gedragen door paarden. Dan gaat het niet over je dagrugzakje met wat water, snacks en kleren, maar meer over dingen als je slaapzak, pyjama, toiletspullen, etc. Als je dit dus niet hebt, moet je 4 dagen lang met kilooooo’s gaan sleuren. No thanks!
• Mijn Machu Picchu entry ticket gewoon geregeld. Hij zat mooi op tijd in m’n inbox. Geen stress. Er zijn ook verschillende klasses, waar ik echt geen verstand van had, dus mooi dat iemand gewoon de beste voor mij heeft uitgezocht

En dat dus voor €100 meer. Heel eerlijk, alleen het feit dat ik mijn eigen bagage niet hoefde te sleuren en garantie had op lekker warm vegan eten vond ik het al waard. Volgens mij ben je met het uitzoeken, voorbereiden en uitstippelen al een paar uur bezig.

Dan is er nog een optie om voor een goedkopere tour agency te gaan. Ik zal niet te veel in detail gaan treden over de andere ervaringen want laten we het lekker positief houden, maar wat ik erover kan zeggen: soms spendeer je juist méér omdat je geld probeert te besparen. En dan heb ik het niet alleen over geld, maar ook gewoon de kwaliteit van de service en je gehele ervaring. Zonde van zo’n prachtige plek!

Waarom koos ik voor Peru Bucketlist?

Bij mijn hostel in Lima zat een tour agency verbonden, Peru Bucketlist. Ik had meteen al een goed gevoel bij deze agency. De website zag er professioneel uit, de prijzen waren transparant, de informatie in goed geschreven Engels en veel goede reviews. Toen bleek dat er een soort tour agent regelmatig aanwezig was in het hostel en dat ik haar gewoon kon appen om samen even te zitten voor mijn trip.

Rose dacht goed mee met wat ik precies wilde en hoe dat in mijn planning zou passen. Ze belde meteen de betreffende mensen om te checken hoe het stond met de beschikbaarheid en om mijn plan te personaliseren. Het voelde totaal niet als een salesy gesprek, maar echt een gesprek waarin ze de allerbeste tour voor mij probeerde te regelen.

Ook niet onbelangrijk: de prijzen zijn ontzettend fair. Ik heb verhalen gehoord van mensen die meer dan het dubbele betaalden voor precies dezelfde tour. Peru Bucketlist probeert je niet op te lichten, maar helpt je echt.

Een persoonlijk voorbeeld: toen ik mijn oortjes in het hostel had laten liggen, ging een van de team members ze voor me ophalen en zorgde dat ze bij iemand terecht kwamen die ze naar Nederland zou brengen. Hoe ontzettend klantvriendelijk en meedenkend!

#6 Vergeet deze dingen niet

De basis dingen staan wel op de packing list, maar er zijn een aantal dingen waar ik nog even extra op wil focussen:

• Regen poncho. Ik had ook een soort windbreaker (hij heet: Carhartt Windbreaker pullover summer. No spon, echt fan, destijds op Vinted gekocht), maar een simpele poncho is wel echt nodig. De windbreaker was namelijk best wel warm als ik vol in de zon liep, maar het gebeurt nogal eens dat het zonnig is én regent. Je bent immers deels in de jungle. Ik gebruikte de poncho voor over mijn tas, zodat mijn spullen daarin ook droog bleven. Ik had deze gewoon bij een winkeltje daar gekocht voor een paar euro, niks bijzonders
• Hand sanitiser. In de camps is niet altijd handzeep. Gek genoeg gebruiken ze vaak afwaszeep, maar mijn handen werden daar erg droog van. Ook tussendoor ga je vaak gewoon in de bosjes naar de toilet, dus is het fijn om zo’n mini sanitiser te hebben
• Tampons. Ik had de mazzel dat ze een weg aan het verbouwen waren en we daarom een half uurtje in een mini dorp hadden, maar verder is er echt geen mogelijkheid om aan tampons te komen. De eerste dag was het dan ook sprokkelen van de meiden in de groep. Bovendien zijn de tampons onderweg mega duur, echt een euro per stuk. Ik had tampons in Nederland gekocht (en toen dus niet meegenomen op de trip, maar het begin was er)
• Een goede handdoek. Ik had zo’n micro quick dry handdoek. Best prima als je even gaat zwemmen, maar als je na een lange dag onder een warme douche vandaan komt en je je dan niet goed af kunt drogen, is het echt ruk om de kou in te gaan lopen met je halfdroge lichaam
• Genoeg sokken. Je legging en shirt kan je best vaker aan, maar je sokken worden gedurende de dag zeiknat en vies van de modder. Liever een paar te veel dan een paar te weinig
• Powerbank. Je hebt grotendeels geen bereik, maar toch fijn om een powerbank te hebben voor je telefoon (voor foto’s) of je smartwatch (voor je fitness data). Wij hadden ook gewoon plekken om de powerbank dan op te laden, bij de accommodatie

#7 En laat deze dingen thuis

• Je mooie kleren. Er is eigenlijk geen één plek waar je dit nodig zult hebben. In Aguas Calientes, vanaf waar je naar de Machu Picchu gaat, heb je wel wat schattige barretjes, maar niks waarvoor je er op je paasbest uit hoeft te zien
• Korte broeken/shirts. Ik heb welgeteld 2 uur in mijn sport bh biker shorts gelopen. De andere dagen was er ofwel te veel regen ofwel te veel muggen. Het neemt niet veel ruimte in beslag, maar besteed deze ruimte liever aan een extra lange legging (of tampons 😉 )
• Veel boeken. Ik viel elke avond als een blok in slaap van alle activiteiten haha, zonde als de paarden dat dan moeten slepen voor jou.

#8 De trein terug is duurder maar het is echt een ervaring

Je krijgt bij het boeken 2 opties voor de terugreis: de trein of de bus. De bus is goedkoper, maar je moet daarvoor ook weer teruglopen door de jungle. Dat is 3 uur lopen nadat je al naar de Machu Picchu bent gelopen (1 uur steil omhoog, 3 uur ronddwarrelen, 1 uur terug, misschien nog een bezoekje aan een waterval, etc.).

Ik vond de trein echt een ervaring. Je rijdt bijna de hele route langs een ruige rivier, met de bergen op de achtergrond. Ik vond het uitzicht prachtig. Bovendien heb je ook lekker veel ruimte en is het een mooie trein, of je nu een dutje wilt doen of lekker wilt lezen of kletsen.

#9 Je bent niet alleen maar aan het hiken maar doet ook andere dingen

Toen ik ging kijken naar de hike, dacht ik dat je 5 dagen lang alleen maar ging hiken (of in mijn geval: 4 uur). Dat is niet zo. De eerste dag (voor mij, voor anderen de tweede dag) is heel zwaar met veel hiken, of je nu hoogteziekte hebt of niet. De andere dagen doe je ook andere dingen. Zo hebben wij ook een koffie maak workshop gedaan, tropical fruit tasting, tekenen met planten, bezoek aan hot springs en shoppen op marktjes. Ik vond die afwisseling heel leuk.

#10 Je slaapt gewoon in bedjes, geen smerige slaap matjes

Eén van mijn grootste verbazingen was de luxe van de accommodatie. Een grote open plek om te eten, hangmatten, veel douches. En je slaapt dus niet op van die dunne camping matjes, maar gewoon op heerlijk zachte matrassen, compleet met fluffy kussens. Dat viel me nog eens mee!

Ik hoop dat ik je een beetje op weg heb geholpen met deze tips om jouw Salkantay trekking hike tot een succes te maken. Zoals ik al zei is het een van de vetste dingen die ik ooit heb gedaan en had ik het niet anders gewild – nou ja, wat minder hoogteziekte was fijn geweest, maar de trip zelf was spectaculair en perfect.

Liefs Ninarosa

Hi! Mijn naam is Ninarosa (dat is één naam, ja) en ik heb intense liefde voor de zon, mooie reizen, lekker (vegan) eten, hotspots ontdekken, wijn, vrienden en sport. En laat ik nu net het geluk hebben dat ik over al die onderwerpen mag schrijven voor Eat Live Travel! Momenteel woon in Scheveningen (Den Haag) en werk ik als freelance communicatieadviseur, copywriter en business coach. Maar eigenlijk ben ik zo vaak als het kan in het buitenland! 😉

Comments

comments