Elk bewerkt voedingsmiddel dat je vindt in de supermarkt bevat een etiket. Dat is best handig en fijn, want op het etiket staat ontzettend veel informatie over het voedingsmiddel dat je in handen hebt! In dit blog kijken we hoe een etiket is opgebouwd en hoe je het moet lezen.
Inhoud
De ingrediënten
Kijk jij ook als eerste naar de voedingswaarde als je een etiket bekijkt? En beoordeel jij aan de hand van de voedingswaarde of een product ‘gezond’ of ‘ongezond’ is? Je kunt beter eerst kijken naar de ingrediëntendeclaratie van het product. Het is namelijk niet te zeggen of een product nou ‘gezond’ of ‘ongezond’ is aan de hand van de voedingswaarde. Het is beter om te weten waar die cijfers van de voedingswaarde vandaan komen: de ingrediënten dus.
De ingrediëntenlijst geeft aan welke ingrediënten zijn toegevoegd om het product te maken of gewoon waar het product van gemaakt is. Wat ook handig is van een ingrediëntenlijst: je kunt zien welk ingrediënt het meest in een product zit. Een ingrediënt dat het meest voorkomt in het product wordt als eerste vermeld en, je raadt het al, het ingrediënt dat het minst voorkomt wordt als laatste genoemd.
Suikers, suikers, suikers
Nu je weet dat de ingrediëntenlijst op volgorde staat van meest-minst is het ook goed om te weten op welke ingrediënten je moet letten. Een ingrediënt wat in veel producten voorkomt is suiker. Nu wil dat niet zeggen dat suiker slecht is, integendeel, suiker heeft ons lichaam nodig. Toch halen we die suikers (koolhydraten) liever uit onbewerkte producten, zoals brood, fruit en peulvruchten. De reden hiervoor is dat deze producten naast de suikers (koolhydraten) ook andere voedingstoffen levert.
Terug naar de suiker zelf. Wanneer een product als een van de eerste ingrediënten suiker bevat, dan weet je dat het product voor het grootste gedeelte uit geraffineerde suiker bestaat. Hierbij is er ook iets waar je goed op moet letten, want fabrikanten zijn slim. Voor de naam suiker zijn talloze andere schuilnamen. Soms wordt er wel gewoon suiker opgezet, maar soms worden er andere zoetmiddelen gebruikt in het product. Een aantal termen die onder suiker vallen zijn stroop (glucose-fructosestroop), ose (fructose, sacharose), puree (vruchtenpuree), concentraat (vruchtenconcentraat) en siroop (agavesiroop). Ook nectar, oerzoet en honing worden gebruikt als zoetmaker. Deze zoetmakers zijn niet ‘gezonder’ of beter dan suiker, want ze leveren allemaal 0,0% nuttige voedingsstoffen.
Zout
Net zoals suiker moeten we van zout ook niet te veel binnenkrijgen. Een teveel aan zout kan zorgen voor een verhoogde bloeddruk en is het niet zo goed voor onze nieren. Soms wordt er op de verpakking geen zout vermeld, maar natrium. Natrium is een onderdeel van zout. 0,4 gram natrium staat gelijk aan 1 gram zout. Nu is natuurlijk de vraag: wanneer bevat een product te veel zout/natrium? Het gehalte aan natrium in milligram per 100 gram zou minder moeten zijn dan het aantal calorieën per 100 gram. Even een voorbeeld: bevat een product per 100 gram 400 gram natrium en 350 calorieën? Dan bevat het teveel natrium. Staat er geen natriumgehalte op de verpakking, maar wel het aantal zout? Deel dan het gehalte aan zout door de helft en vermenigvuldig dit met 1000. Zo kom je erachter hoeveel natrium het product bevat. Een voorbeeld: bevat een product per 100 gram 1,5 gram zout en 200 calorieën? Deel dan 1,5 door 2 en vermenigvuldig dit met 1000. Zo kom je op een waarde van 750 mg natrium.
Porties en voedingswaarde
Op de verpakking staat de voedingswaarde altijd per 100 gram vermeld en soms staat de portiegrootte erbij. Neem de portiegrootte met een korreltje zout, want over het algemeen zijn deze ‘standaard’ porties kleiner dan dat de meeste mensen nemen. Kijk dus liever naar de voedingswaarde per 100 gram en pas dit toe aan de portie die je in werkelijkheid neemt. Zo kan een product per 100 gram erg veel suiker of zout bevatten, maar neem jij een kleine hoeveelheid van dit product dan zal deze grote hoeveelheid niet veel bijdragen aan je dagelijkse inname van suiker of zout.
Hoe nu verder in de supermarkt?
Je zou natuurlijk nu elk etiketje kunnen bestuderen, maar daar heb je vast niet de tijd voor. Het klinkt misschien wat zweverig, maar luister liever naar je gevoel. Belooft de verpakking dat het een ‘supergezond’ product is? Onthoud dat dit een marketingtruc is van de fabrikant en dat het product in werkelijkheid helemaal niet zo gezond is. Het is namelijk zo dat echt ‘gezonde’ producten geen label of verpakking hebben (of nodig hebben). Gezond eten zijn namelijk zelf de ingrediënten en bestaat het niet uit ingrediënten.
Liefs, Anneloes
Meer van mij lezen? Al eerder schreef ik een blog over Waarom liefde voor jezelf zo belangrijk is, plantaardige voedingsmiddelen die niet in je keukenkastje mogen ontbreken en 4x de leukste vegan hotspots in Florence.
Hoi! Mijn naam is Anneloes en ik ben diëtist in opleiding. Naast dat ik voor mijn studie veel met voeding bezig ben, heb ik ook een grote passie voor gezonde voeding. Sinds 2017 eet ik voor 99,9% plantaardig en eet ik ook graag grote hoeveelheden groenten en fruit! Mijn missie is om mensen bekend te laten raken met gezonde voeding en te laten ervaren dat gezond eten niet duur en saai hoeft te zijn. Integendeel, sinds ik plantaardig eet ben ik minder geld kwijt aan mijn boodschappen en eet ik veel gevarieerder, op mijn havermout in de ochtend na, want dat eet ik elke dag! Volg mij op Instagram of neem een kijkje op mijn eigen website.
Geef een reactie